Translate

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

Κουμ κουατ κανείς;







Σας έχω πει για την συνάδελφο μου τη Στάσα; Δεν έτυχε ε;

Η Στάσα Καραβόλια  λοιπόν,  είναι ένα άτομο πολύ χαρούμενο, με πληθωρική προσωπικότητα, επαναστάτης σε όλα και για όλα, αντάρτικη ψυχή αλλά και η ψυχή της παρέας. Κάνει μόνη της πάρτι!  Πώς το λένε!

Λοιπόν,  η  Στάσα μου έφερε στο σχολείο από το χωριό του συζύγου της του Αλέκου, το Αβδού,  δυο ξέχειλες τσάντες με κουμ κουατ. Τι νομίζατε; Μόνο στην Κέρκυρα ευδοκιμούν τα κουμ κουάτ; Έχουμε και το Αβδού στο Ηράκλειο της Κρήτης. Τα κουμ κουάτ λοιπόν,  είναι σαν μικρά πορτοκαλάκια! Προσωπικά τα τρώγω ωμά. Αλλά πόσα πια να φάω ωμά η γυναίκα.  Κάποια από αυτά τα έκανα γλυκό κουταλιού!  Έγινε φανταστικό! Και κάποια άλλα μαρμελάδα! Αυτή κι αν έγινε τέλεια!
Έχει τη φασαρία του δε λέω! Αλλά το αποτέλεσμα σε αποζημιώνει και με το παραπάνω!



Υλικά 

3 κιλά κουμ κουατ
2 κιλά ζάχαρη
νερό λεμόνι
1 βανίλια με άρωμα λεμόνι

Διαδικασία 

Ξεπλένουμε τα φρούτα και τα τρυπάμε μ΄ ένα πιρούνι στο πλάι.
Αμέσως μετά τα βάζουμε σε κατσαρόλα με νερό να βράσουν. Το νερό να τα σκεπάζει.














Δεν τ αφήνουμε να βράσουν πολύ. Αλλάζουμε το νερό και τα ξαναβάζουμε στη φωτιά.
Κάνουμε το ίδιο 3-4 φορές.






Μετά βάζουμε τη ζάχαρη με 6 ποτήρια νερό και ένα λεμόνι μέσα να δέσει σε σιρόπι. Πριν δέσει ρίχνουμε μέσα τα φρούτα (αφού έχουν στραγγίξει πολύ καλά) και σβήνουμε την φωτιά.

Την επόμενη μέρα τα βράζουμε ακόμη λίγο. Δοκιμάζουμε το σιρόπι με τον κλασικό τρόπο. Βάζουμε σ ένα πιατάκι κι όταν κρυώσει του τραβάμε με ένα κουτάλι μια γραμμή. Αν η γραμμή δεν κλείσει αλλά παραμείνει ανοιχτή, τότε το σιρόπι είναι εντάξει. Αν κλείσει θέλει κι άλλο βράσιμο για να δέσει λίγο ακόμη.

Η όψη είναι περίπου αυτή.









'Όσο για τη γεύση δεν μπορώ να σας τη δείξω σε εικόνα. Πρέπει να δοκιμάσεις για να την καταλάβεις!  :-)


Μαρμελάδα κουμ κουάτ

Τα υλικά είναι ακριβώς τα ίδια με το γλυκό μόνο που εδώ κόβεις τα φρούτα στα 4 και βγάζεις ότι κουκούτσια μπορείς. Σιγά μην τα βγάλεις κι όλα. Έχουμε και δουλειές. 





Τα βάζεις τα κουκούτσια σε τούλι (σ εκείνο το τούλι που φυλάξαμε από τις μπομπονιέρες του γάμου της ξαδέρφης) .


Βάζεις και τα κουμ κουάτ κομμένα όπως είναι σε νερό να τα σκεπάζει. Και αρχίζει το βράσιμο.






 Εδώ δεν αλλάζεις το νερό. Απλά προσθέτεις κι άλλο όταν εξατμιστεί. 



Προσοχή! Μην αρχίσετε το chat ενώ φτιάχνετε αυτή την μαρμελάδα. Το πιθανότερο είναι να σας πιάσει.  Τα κουκούτσια μάλλον μέσα στο τούλι (όπως όλων των φρούτων τα κουκούτσια) έχουν μια φυσική πηκτίνη που κάνει το μείγμα της μαρμελάδας δεμένο και πυκνό πολύ γρήγορα. Πριν βάλουμε τη ζάχαρη. 













Όταν βάλουμε τη ζάχαρη ανακατεύουμε αρκετά για να λιώσει και φυσικά αν χρειαστεί προσθέτουμε επιπλέον νερό.  Αφού πάρει μια βράση κλείνουμε την φωτιά. Το αφήνουμε εκεί μέχρι να κρυώσει. Μόλις κρυώσει το ξαναβάζουμε  να βράσει. Σ αυτό το στάδιο  παίρνουμε το καταπληκτικό μας ραβδομίξερ και το χτυπάμε. Φροντίζουμε να αφήσουμε κάποια κομμάτια ολόκληρα. Η όψη της μαρμελάδας με ολόκληρα κομμάτια φρούτου είναι πολύ πιο ιδιαίτερη.










Την βάζουμε στα βάζα πολύ ζεστή και τ αναποδογυρίζουμε για να πετύχουμε την αποστείρωση.



Τα μανουσάκια είναι απλό decor  μη σας μπερδέψουν! :-)
Αυτή την εποχή η Κρήτη είναι γεμάτη. Μοσχομυρίζουν και είναι πανέμορφα!






















Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Μπισκότα με ροζ κουφετάκια σοκολάτας και γεύση κερασιού, ή αλλιώς: Κεράσει….κεράσι;





Αυτά τα πολύ ιδιαίτερα μπισκότα έγιναν ιδιαίτερα γιατί εγώ τα ήθελα να γίνουν!
Ξεκινώντας σήμερα να τα φτιάξω σκεφτόμουν: «Αν τα κάνω μόνο πορτοκαλιού χρειάζομαι πολύ σουσάμι. Δεν έχω.  Και είναι Κυριακή. Κλειστά όλα. Χωρίς σουσάμι είναι χάλια. Αν τα κάνω σοκολατένια δεν θα αρέσουν σε όλους. Αν το ένα, αν το άλλο, σκεφτόμουνα κι έριχνα υλικά στην γαβάθα.  Έχω κι αυτά τα ροζ κουφετάκια που πήρα προχθές, αλλά δεν ξέρω που να τα χρησιμοποιήσω δεν τα ρίχνω κι αυτά μέσα; Είπα και δυο άμπρα κατάμπρα και ορίστε! ! Τα πιο περίεργα και νόστιμα μπισκότα που έχετε δοκιμάσει. Το τελείωμα του τίτλου "κεράσει...κεράσι" είναι mia έμπνευση της Μαρίας Λάλου καθηγήτρια Αγγλικών του σχολείου μας!  

Υλικά
2 φλιτζάνια ελαιόλαδο
2 φλιτζάνια ζάχαρη μαύρη
1 ποτήρι κόκκινο κρασί
150 γρ καρύδα
1 χούφτα cranberries
1 σφηνάκι brandy chery 
200 γρ ροζ κουβερτούρα σε σταγόνες (τη βρήκα σε κατάστημα ξηρών καρπών)
1 πακετάκι φρουί γλασέ πορτοκάλι και ξύσμα από πορτοκάλι 3 κ.σ.
1 φλιτζάνι αλεσμένη βρώμη
Αλεύρι όσο σηκώσει για να μην κολλάει η ζύμη στα χέρια.
 Υλικά
2 φλιτζάνια ελαιόλαδο
2 φλιτζάνια ζάχαρη
1 ποτήρι κόκκινο κρασί
150 γρ καρύδα
1 χούφτα cranberries
200 γρ ροζ κουβερτούρα σε σταγόνες (τη βρήκα σε κατάστημα ξηρών καρπών)
1 πακετάκι φρουί γλασέ πορτοκάλι και ξύσμα από πορτοκάλι 3 κ.σ.
1 φλιτζάνι αλεσμένη βρώμη
Αλεύρι όσο σηκώσει για να μην κολλάει η ζύμη στα χέρια.


 Διαδικασία


Χτυπάμε ελαιόλαδο με τη ζάχαρη μέχρι να λιώσει και μετά προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά. 













την αλεσμένη βρώμη, το κρασί το ξύσμα, το brandy, τα cranberries, (Το ξέρω πως ήθελε αποξηραμένα κεράσια αλλά δεν είχα. Οπότε έβαλα το βρισκούμενο)  τις ροζ σταγόνες. Όλα. Και στο τέλος προσθέτω και το αλεύρι. Το ζυμάρι πρέπει να έχει αυτή την  όψη. 












Το θέμα είναι πως τα μπισκότα θέλουν κι άλλο σχήμα ανάλογα με τη γεύση τους. Τι γεύση τώρα πάει σ αυτά; Εδώ σε θέλω τώρα!  





Άρχισα τις δοκιμές. Είχα και τις κουπ πατ πρόχειρες από τα Χριστούγεννα. Βοήθησε όσο και να πεις. 













Ψήθηκαν τα πρώτα! Όλα τα σχήματα τους πάνε. Για πιο γρήγορα πάντως εγώ έκανα τα παξιμαδάκια. Κόβονται εύκολα και γίνονται στο λεπτό. Θέλει λίγο παραπάνω παξιμάδιασμα στο φούρνο μετά. Αλλά εκεί δεν χρειάζεται χρόνο από σένα! 







Αυτά πήγαν σχολείο! Βίκυ έχασες! 






Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

Παγωτό στο χέρι


Το ξέρω πως είχα ένα μεγάλο διάστημα απουσίας από το blog!  Εκτός του ότι για ένα διάστημα ήμουν εκτός σπιτιού (Βασικά αμέσως μετά την Πρωτοχρονιά έφυγα) , μόλις επέστρεψα είχα τόσα πολλά να βάλω σε σειρά που δεν προλάβαινα να μπω στην κουζίνα!
Το ήθελα! Πολύ το ήθελα! Αλλά δεν προλάβαινα! Και προχθές μπήκα! Και τι φαντάζεστε πως έφτιαξα με το κρύο και τα χιόνια τριγύρω από την πόλη;  Όχι! Όχι δεν έφτιαξα λαχταριστό αχνιστό ψωμί! Ούτε σούπα καλέ! ναι σιγά μην έφτιαχνα πίτα!

Παγωτό έφτιαξα! Και τι παγωτό! Έγινε! μμμ Τέλειο! Χωρίς παγωτομηχανή! Δεν ξέρω τι μ’ έπιασε και την φύλαξα. Ήταν ολόκληρη διαδικασία να την εμφανίσω ξανά. Και ναι! Χωρίς κρυσταλάκια!  Στην τύχη! Εντελώς όμως!

Βρήκα εκεί ανυποψίαστη μια φυτική Σαντιγύ που είχα πάρει τις γιορτές για να φτιάξω κάτι αλλά τελικά δεν το έφτιαξα. Και την μετέτρεψα πριν καλά καλά το καταλάβει σε παγωτό! Φρουτώδες, απαλό μυρωδάτο! Φανταστικό!

Υλικά



 500 γρ σαντιγί φυτική
μισο κουτί γάλα συμπικνωμένο 
το ξύσμα από 2 λεμόνια φρέσκα, κιτρινόριζα
γλυκά κουταλιού πορτοκάλι, μανταρίνι, λεμόνι
περίπου ένα φλιτζάνι από το σιρόπι τους
cranberries, 2 κ.σ. μέλι

 Διαδικασία


Χτυπάμε με μίξερ χειρός την σαντιγύ μέχρι να γίνει μια παχύρευστη κρέμα. Ρίχνουμε το ξύσμα, την κιτρινόριζα και λίγο από το σιρόπι. Και συνεχίζουμε το χτύπημα.









Συνεχίζοντας το χτύπημα ρίχνουμε τα cranberries, λίγο σιρόπι ακόμα
Τέλος προσθέτουμε το μέλι λιωμένο στο φούρνο μυκροκυμάτων και το γλυκό κομμένο κομμάτια μεγάλα. Συνεχίζουμε το χτύπημα λίγο ακόμη. Υπολογίστε συνολικό χτύπημα 20 λεπτά.  όσο το χτυπάς τόσο φουσκώνει και γίνεται πιο αφράτο!

Αφήστε το στην κατάψυξη 3 ώρες να παγώσει!








Έτοιμο!

Όχι δεν πρόλαβα να το σερβίρω! Μόις πάγωσε το τρώγαμε από το μπολ! :-)




Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2013

Χριστουγεννιάτικες Gourmet καταστάσεις!






Πάνε τα Χριστούγεννα, πάει κι η Πρωτοχρονιά!

Τα βλέμματα τώρα είναι στραμμένα στη γιορτή των Φώτων.
Δεν ξέρω για σας, αλλά όσον αφορά εμένα τις φετινές γιορτές τις πέρασα ιδιαιτέρως ευχάριστα (κόντρα στο κλίμα της οικονομικής κρίσης). Έχουμε καιρό να αρχίσουμε να στενοχωριόμαστε πάλι μετά την Δευτέρα! Έτσι δεν είναι;

Επειδή λοιπόν βρέθηκα σε σπίτια πολύ αγαπημένων φίλων και συγγενών φέτος τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, θέλω να μοιραστώ μαζί σας τα πανέμορφα τραπέζια, με τα καταπληκτικά πιάτα  που κι εκείνοι μοιράστηκαν μαζί μου! Θεσπέσιες λιχουδιές, απόλαυση για τον ουρανίσκο αλλά και για τα μάτια! Η παρέα πολύ  καλή!

Τι άλλο να ζητήσει ένας άνθρωπος για τα Χριστούγεννα; :-)




Ημέρα Χριστουγέννων στην Ολυμπία μας. 


Μετά που ψήσαμε την γαλοπούλα ολόκληρη με την Ολυμπία μας, την κόψαμε. Διότι ως γνωστόν η ολόκληρη γαλοπούλα πάνω στο τραπέζι μπαίνει μόνο για τις φωτογραφίες. Μετά κόβεται για να την φάμε. Εμείς λοιπόν την κόψαμε έτσι όπως είχα δει σε εκπομπή το jamie. Αυτός ο άνθρωπος σου φαίνεται λίγο επιπόλαιος έτσι όπως κάνει όταν μαγειρεύει, αλλά αν κάνεις ότι λέει, κάνεις θαύματα. Ένα θαύμα λοιπόν ήταν και η γαλοπούλα των Χριστουγέννων φέτος. Μετά που κόψαμε το στήθος πολύ λεπτές φέτες, με την σάλτσα που έμεινε στο ταψί δέσαμε  μια σος με λίγο corn flour και την ρίξαμε από πάνω. Για πιο πικάντικη  γεύση βάλαμε και λίγο τσίλι. Λίγο!






Η υπόλοιπη γαλοπούλα κόπηκε επίσης σε μερίδες. Ήταν ζουμερή και πεντανόστιμη φέτος!

Αν και όχι ιδιαίτερα μεγάλη, ήταν εντυπωσιακή η γεύση της και η όψη της!














Φτιάξαμε και μια τέλεια σαλάτα! Με μπέικον, ρόδι, αυγό, τυρί, μαρούλι και ρόκα.








Την περιλούσαμε με μια σος από μαγιονέζα γιαούρτι, μουστάρδα, ελαιόλαδο και μέλι.
Φανταστική!













Πριν κάτσουμε στο τραπέζι ήπιαμε λίγη σαμπάνια με ορεκτικά.
Καναπεδάκι σολομού,  και πιτάκια παντός τύπου.









Μα δεν είναι πανέμορφο το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι μας;














Παραμονή Πρωτοχρονιάς στην Μαριάνθη. 





Ανοίγω το ψυγείο της Μαριάνθης για να πάρω μια μπύρα και τι να δω; Έξι μικροσκοπικούς χιονάνθρωπους να με κοιτάνε έκπληκτοι! Τι είναι αυτοί; ρώτησα με την ίδια έκπληξη! Μάλλον το ψυγείο μας θέλει απόψυξη! Δεν εξηγείται αλλιώς η ύπαρξη χιονάνθρωπων μέσα! Απάντησε ο Δημήτρης  με το γνωστό του χιούμορ!









Αυτά τα πανέμορφα πλάσματα όμως, αποδείχτηκαν και πολύ νόστιμα! Λαχταριστά άσπρα τυριά ανακατεμένα μαζί, σ ένα πολύ εντυπωσιακό αποτέλεσμα! Μπράβο Μαριάνθη!












Ροκφόρ ρολό κι άλλα πικάντικα τυριά τέτοιου είδους περιτριγυρισμένα με προσούτο! Η γεύση τους δεν περιγράφεται!  Με κάτι μαγειρεμένα αποξηραμένα φρούτα νομίζω είναι ότι πιο νόστιμο έχω δοκιμάσει τις φετινές γιορτές!










Τι άλλο είχε το μενού; Μμμ για να θυμηθώ! Σαλάτα πράσινη

 Πατατοσαλάτα Θεϊκή! Δηλαδή παίζει να είναι και η νοστιμότερη πατατοσαλάτα ever!









Παρατηρήστε τις κουτάλες που βρίσκονται μέσα στην σαλάτα!




Μα πείτε μου έχετε δει ωραιότερες;















Να πω για τον διάκοσμο; Θα ζηλέψετε!

Το σπίτι της Μαριάνθης ξεκινά να στολίζεται στις αρχές του Νοέμβρη και ξεστολίζεται περίπου στις απόκριες και όχι εντελώς!

Αυτό είναι το δέντρο της γης. Τα καλικαντζαράκια το τριγουνίζουν όλη την χρονιά και στις γιορτινές μέρες (λίγο πριν αυτό καταρρεύσει)  το παρατάνε για λίγο κι έρχονται στη γη για να κάνουν κι εδώ καμιά ζημιά...
Πανέμορφο ε;








Αυτός ο βάτραχος θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο πρίγκιπας! Μην αναστατώνεστε τζάμπα! Τον φίλησα! Δεν μεταμορφώθηκε ! χε! χε!











Το χωριό του Αη Βασίλη εσείς νομίζετε πως βρίσκεται στο Ρέικιαβικ στην Ισλανδία ε; Κι όμως... Είναι και στη Μαριάνθη ένα παράρτημα! :-) Απίθανο;








Φυσικά η Βασιλόπιτα μας φέτος ήταν στο ίδιο κλίμα. Το νόμισμα το κέρδισε ο Σάκης!
Ήταν ο τυχερός της βραδιάς! Μακάρι να είναι τυχερός πάντα!










Και του χρόνου το ίδιο εφευρετικές και δημιουργικές κορίτσια! Με υγεία και πάντα με ανατρεπτική διάθεση να εντυπωσιάζετε τους πάντες! Σας αγαπώ!