Να σας παρουσιάσω την αγαπημένη μου μουριά! Δηλαδή δεν είμαι ακριβώς μουριά. Αλλά κάτι σαν μουριά. Μάλλον είναι άγρια μουριά!
Η γεύση των καρπών της είναι ανάμεσα στα μαύρα μούρα, τα κράνα και τα μύρτιλλα, αλλά η όψη τους είναι ίδια με τα μούρα στο λίγο πιο κοντό και στρουμπουλό.
Για να μαζέψεις ένα μπολ θέλεις ώρες πολλές και τα χέρια σου γίνονται κατακόκκινα σαν να έβαψαν από αίμα ή ανεξίτηλη μπογιά! Αλλά όταν τρως νιώθεις τέτοια απόλαυση που σε αποζημιώνουν για την ταλαιπωρία. Είναι ζουμερά γλυκόξινα με γεμάτη γεύση που την νιώθεις στο στόμα και μετά από ώρα! Σαν γλυκό κουταλιού η ξινά δα τους παραμένει. Σε γεύση φέρνει λίγο στο γλυκό κουταλιού βύσσινο. Αλλά καμία σχέση! χε χε!
Υλικά
Περίπου 1 κιλό αγρίομουρα ή μαύρα μούρα, ή κράνα, ή μύρτιλλα
μισό κιλό ζάχαρη
1 λεμόνι
1 κρασοπότηρο νερό
Διαδικασία
Μαζεύουμε τα μούρα και παλεύουμε να μην φάμε τα μισά!
Τα πλένουμε ελαφριά και τα βάζουμε στην κατσαρόλα
Βάζουμε και την ζάχαρη
και ανακατεύουμε με προσοχή ενώ βράζει.
Μόλις δέσει το σιρόπι (το καταλαβαίνουμε πως είναι έτοιμο αν βάλουμε λίγο σ ένα πιατάκι και ζωγραφίσουμε με το κουτάλι μια γραμμή. Αν είναι υγρό η γραμμή θα κλείσει. Αν είναι όπως πρέπει όχι) κρατάμε ένα βάζο γλυκό κουταλιού.
Πριν το βάλουμε στο βάζο περιχύνουμε με το χυμό λεμονιού, το φυσικό συντηρητικό μας.
Αφήνουμε να πάρει ακόμη μια βράση και γεμίζουμε το βάζο!
Πριν το βάλουμε στο βάζο περιχύνουμε με το χυμό λεμονιού, το φυσικό συντηρητικό μας.
Αφήνουμε να πάρει ακόμη μια βράση και γεμίζουμε το βάζο!
Το υπόλοιπο το χτυπάμε με ραβδομίξερ!
Δίνει μια πολύ πηχτή μαρμελάδα, που ταιριάζει γευστικά με τυρί καμαμπέρ, φέτα μαλακιά, ή φρέσκια μυζήθρα γλυκιά!
Δίνει μια πολύ πηχτή μαρμελάδα, που ταιριάζει γευστικά με τυρί καμαμπέρ, φέτα μαλακιά, ή φρέσκια μυζήθρα γλυκιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου